วันนี้ผมมี Case study ของพี่คนหนึ่งที่ตอนนี้แกเป็นสิวที่หน้าอย่างหนักหน่วง สิวเห่อเต็มหน้าจนผมรู้สึกตกใจอย่างแรง ที่พูดถึงวันนี้ไม่ได้ต้องการประจานใคร เพียงแต่ผมเห็นว่าเรื่องนี้น่าจะเป็นประโยชน์สำหรับคนที่เป็นสิว เผื่อใครมีลักษณะการเป็นสิวที่คล้ายๆกันกับพี่ของผม จะได้มีแนวทางใช้แก้ปัญหาสิวได้บ้าง

 

       เรื่องของเรื่องคือพี่ที่ผมพูดถึงไม่ใช่พี่แท้ๆของผมหรอกครับ เป็นพี่ทีเคยร่วมงานกันมาตอนที่ผมยังทำงานบริษัทอยู่ ซึ่งผมก็ลาออกมาได้ประมาณ 3 ปีแล้ว ล่าสุดผมก็นัดเจอกับพี่เค้าเพราะว่ามีเรื่องงานจะคุยนิดหน่อย ก็ไปเจอกันที่เดอะมอลล์งามวงศ์วาน สิ่งแรกที่ผมเห็นตอนที่เจอพี่เค้าก็คือสิวที่อยู่บนหน้า มีเยอะจนผมตกใจ แต่ผมก็ไม่ได้แสดงออกหรือถามแกในเรื่องนี้ เพราะผมเคยเป็นสิวมาก่อนผมเข้าใจดีว่าคนที่ถูกถามนั้นจะรู้สึกแย่เอามากๆ คือลักษณะการเป็นสิวของพี่เค้าจะเป็นสิวอักเสบเม็ดใหญ่ๆจำนวนมาก และจะขึ้นที่หน้าผากไล่ลงมาด้านข้างจนมาถึงคาง ขึ้นเป็นแพแดงไปทั้งหน้า ที่ผมตกใจการเป็นสิวของพี่แกเป็นพิเศษก็เพราะว่า เมื่อก่อนพี่แกไม่เคยเป็นสิวเลย หน้าแกใสมากๆ แต่ตอนนี้กลายเป็นว่าสิวขึ้นอักเสบเต็มหน้าเลย

 

       ผมซึ่งเขียนบทความเกี่ยวกับเรื่องสิวนั้นย่อมสงสัยถึงที่มาของการเป็นสิวของแก แต่ครั้นจะถามตรงๆก็ดูจะเป็นการเสียมารยาทเกินไป ก็เลยพูดคุยกันสัพเพเหระก่อนแล้วก็ค่อยๆถามถึงการใช้ชิวิตประจำวันของพี่เค้าว่าเป็นอย่างไร เพราะผมคิดว่าเรื่องตรงนี้แหละน่าจะสามารถตอบข้อสงสัยในการเป็นสิวของพี่เค้าได้ หลังจากที่ได้คุยกันเป็นเวลาหลายชั่วโมงแล้ว ผมก็ได้รู้ถึงสาเหตุของการเกิดสิวของพี่แกจนได้ โดยสาเหตุการเกิดสิวที่ผมจะเขียนขึ้นต่อไปนี้เป็นความน่าจะเป็นจากความคิดเห็นส่วนตัวของผมเอง และผมคิดว่าเรื่องต่อไปนี้น่าจะส่งผลให้สิวเห่อขึ้นมาบนหน้าของแกอย่างนั้น

 

 

       จากการคุยกันตามประสาคนที่ไม่ได้เจอกันนาน ผมก็ได้รู้มาว่าเดี๋ยวนี้แกนอนดึกเกือบทุกคืน เพราะแกต้องทำงานเสริมจากบริษัทที่แกตั้งขึ้น หลังจากการทำงานประจำที่ทำอยู่ ซึ่งวันหนึ่งแกจะได้นอนประมาณ 2-3 ชั่วโมงเท่านั้น และได้อดนอนในลักษณะนี้ติดต่อกันเป็นเวลานาน ซึ่งการอดนอนนั้นทำให้ร่างกายต้องทำงานหนักตลอดเวลา มีผลทำให้ร่างกายอ่อนแอลง ภูมิคุ้มกันของร่างกายต่ำลงทำงานได้ไม่เต็มที่ การอดนอนนั้นมีผลต่อสุขภาพโดยรวมอยู่แล้ว เรื่องการเกิดสิวก็เช่นกัน การอดนอนเป็นสาเหตุการเกิดสิวอย่างไม่ต้องสงสัย ขนาดเราเองนอนดึกแค่คืนเดียวสิวก็ขึ้นแล้ว แล้วพี่แกนอนดึกติดต่อกันเป็นปีๆ ร่างกายย่อมทำงานไม่เป็นปกติ จึงไม่น่าแปลกใจเลยที่สิวถึงเห่อขึ้นมามากมายขนาดนั้น

 

       พี่เค้าเป็นคนที่ชอบการสังสรรค์ เข้าผับ กินเลี้ยง ดื่มเหล้าเบียร์ เป็นประจำ ซึ่งนี่ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่เป็นตัวส่งเสริมการเกิดสิวได้เป็นอย่างดี เพราะการดื่มเหล้าเบียร์เยอะๆก็มีผลทำให้ภูมิคุ้มกันของร่างกายลดลงอย่างรวดเร็ว สังเกตได้เลยว่าคนที่ดื่มเหล้าเบียร์บ่อยๆจะไม่สบายง่าย อย่างบางทีเราดื่มแค่คืนเดียวเราก็เจ็บคอแล้ว พอร่างกายเราอ่อนแอลง สิวซึ่งก็คือเชื้อโรคชนิดหนึ่งก็ย่อมทำงานได้อย่างเต็มกำลัง โดยไม่มีภูมิคุมกันมาขัดขวาง มันก็เลยขึ้นกันเป็นดอกเห็ด ลามกันอย่างสนุกสนาน โดยที่ไม่สนใจเลยว่าเจ้าของหน้านั้นรู้สึกสนุกด้วยหรือเปล่า

 

       อีกสาเหตุหนึ่งที่ผมคิดว่าน่าจะเป็นปัจจัยสำคัญที่ทำให้สิวลุกลามบนหน้าของพี่แกได้ขนาดนั้นก็คือ เวลาที่เกิดสิวขึ้นมาที่หน้านิดหน่อยก็ปล่อยปะละเลยไป เพราะคิดว่าเดี๋ยวมันก็หายเอง หรือไม่แกก็อาจจะไปบีบมันแล้วบีบไม่ถูกวิธี ไม่รู้จักการรักษาป้องกันอย่างถูกต้อง พอนานวันเข้าสิวก็เริ่มลุกลามเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จากเม็ดสองเม็ด ก็กลายเป็นเห่อทั่วหน้า บวกกับการไม่ยอมเข้ารับการรักษากับแพทย์ผิวหนัง และน่าจะรวมไปถึงการไม่ได้ใช้พวกผลิตภัณฑ์ที่ช่วยในการรักษาสิวตั้งแต่ตอนเริ่มเป็นแรกๆ พอเริ่มเป็นสิวหนักเข้าทีนี้ก็รักษาสิวยากขึ้น เพราะถ้าเป็นขนาดนั้นสิวมันไม่หายง่ายๆแน่นอน

 

       นี่เป็น 3 สาเหตุการเกิดสิวของพี่ผมที่พอจะคิดวิเคราะห์ออกมาได้ ซึ่งผมคิดว่าสาเหตุทั้ง 3 ข้อนี้ น่าจะเป็นสาเหตุการเกิดสิวหลักๆที่ทำให้สิวเห่อขึ้นมาบนหน้าพี่ผม ซึ่งเหตุการณ์เหล่านี้ผมก็เคยเป็นมาก่อนก็เลยอยากมาเล่าสู่กันฟังสำหรับคนที่เริ่มเป็นสิวหรือที่กำลังเป็นอยู่ว่า บางครั้งเรื่องเล็กๆน้อยๆที่เราคิดว่ามันไม่สำคัญอะไรในวันนี้ อาจจะเป็นปัญหาที่เราแก้ไม่ตกในวันหน้าก็ได้ เหมือนกับพี่ชายผมที่เห็นว่าการเกิดสิวเล็กๆน้อยๆเป็นเรื่องเล็ก ก็เลยไม่ได้ใส่ใจดูแลและรักษาสิวเป็นพิเศษ สุดท้ายสิวเห่อขึ้นเต็มหน้าก็แก้ไขไม่ทัน ต้องมานั่งรักษาสิวกันเหนื่อยล่ะครับ แต่ผมก็จะพยายามช่วยพี่ชายผมรักษาสิวให้หายด้วย จะลองค่อยๆแนะนำแกดู อยากให้พี่แกหายจากสิว ไม่อยากให้เป็นเหมือนผมเมื่อก่อน มันเศร้าใจจริงๆนะ